Διαβάστε: Με ποιο Τρόπο οι Εισπνεόμενες Ουσίες Επηρεάζουν το Σώμα σου;
ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΟΙ ΕΙΣΠΝΕΟΜΕΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ;
Η χρήση των εισπνεόμενων ουσιών μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην καρδιά, στα νεφρά, στον εγκέφαλο, στο συκώτι, στον μυελό των οστών και σε άλλα όργανα.
- Οι εισπνεόμενες ουσίες στερούν από το σώμα το οξυγόνο και αναγκάζουν την καρδιά να χτυπά ακανόνιστα και πολύ γρήγορα.
- Οι χρήστες μπορεί να βιώσουν ναυτία, ρινορραγίες και να χάσουν την αίσθηση ακοής ή όσφρησης. Η χρόνια χρήση μπορεί να οδηγήσει σε φθορά των μυών και μειωμένο μυϊκό τόνο, ενώ τα δηλητηριώδη χημικά προκαλούν βαθμιαία βλάβες στους πνεύμονες και το ανοσοποιητικό σύστημα.
- Ο χρήστης εισπνεόμενων ουσιών κινδυνεύει από το Σύνδρομο Αιφνιδίου Θανάτου λόγω Εισπνεόμενων. Ο θάνατος μπορεί να επέλθει είτε την πρώτη είτε την εκατοστή φορά που χρησιμοποιεί μια εισπνεόμενη ουσία.
«Συνεχώς προχωρούσα στην επόμενη ουσία. Από το σνιφάρισμα κόλλας, στο σνιφάρισμα αερίων και στα μαγικά μανιτάρια, και αυτό κράτησε μέχρι τα 17 μου. Μετά, άρχισα την κάνναβη. Ξόδευα τα χρήματά μου για να αγοράσω όσο περισσότερη κάνναβη μπορούσα. Στη συνέχεια είχα μεγαλώσει αρκετά πια για να πηγαίνω σε κλαμπ, και άρχισα να παίρνω αμφεταμίνες και Έκσταση....
»Ξεκίνησα να κάνω παρέα με άτομα που έπαιρναν ηρωίνη, και σύντομα άρχισα να κάνω χρήση όλο και περισσότερο, μέχρι που εθίστηκα σε αυτή. Δεν είχα ιδέα για τη ζημιά που θα μου προκαλούσε… ότι θα έμπαινα και θα έβγαινα από τη φυλακή κάθε λίγο και λιγάκι, ότι θα έκλεβα τα σπίτια των ανθρώπων, ότι θα έκλεβα από την οικογένειά μου. Όλος αυτός ο πόνος και η οδύνη που προκάλεσα ήταν μεγαλύτερες από τα υλικά πράγματα που τους έκλεψα». – Ντένις
«Όταν ήμουν στην Τετάρτη Δημοτικού ένας υποτιθέμενος φίλος μου με εισήγαγε στα εισπνεόμενα. Ήμουν πολύ μικρός και δε γνώριζα τίποτα. Έτσι, άρχισα να σνιφάρω βενζίνη κάθε μέρα μέχρι την Β΄ Γυμνασίου. Η κινητική μου ικανότητα έχει υποστεί βλάβη και κάθομαι για ώρες ατενίζοντας το κενό χωρίς να περνά ούτε μια σκέψη από το μυαλό μου. Νιώθω σαν να είναι το σώμα μου εδώ αλλά εγώ όχι. Δυσκολεύομαι πολύ να κρατήσω μια δουλειά και ζω μόνος μου εδώ και δώδεκα χρόνια. Φαίνομαι φυσιολογικός εξωτερικά αλλά όταν προσπαθώ να δείξω ενδιαφέρον και να μιλήσω σε κάποια γυναίκα, γίνεται προφανές ότι μοιάζω πολύ με φυτό. Σιχαίνομαι να ζω με αυτό τον τρόπο και θα προτιμούσα να είχα πεθάνει από το να ζω τη ζωή μου έτσι, γιατί νιώθω ότι είμαι ήδη πεθαμένος». — Τζον