ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Ο καλύτερος τρόπος για να μεταδώσετε την αλήθεια για τα ναρκωτικά είναι μέσα από τα λόγια αυτών που τα έζησαν από πρώτο χέρι. Διηγούμενοι τις ιστορίες τους μπορούν να μεταδώσουν στους άλλους ότι έχουν μάθει και έτσι να τους αποτρέψουν από το να πάρουν τον ίδιο δρόμο.
Μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες με τους φίλους σας. Η εκπαίδευση σχετικά με τα ναρκωτικά σώζει ζωές.
«Ο σκοπός μου στη ζωή δεν ήταν να ζω... ήταν να “φτιάχνομαι”. Έπεφτα, ακολουθώντας μια καθοδική σπείρα, προς ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Μέσα σε αυτά τα χρόνια στράφηκα στην κοκαΐνη, στη μαριχουάνα και στο αλκοόλ, έχοντας τη λανθασμένη εντύπωση ότι θα μου επέτρεπαν να δραπετεύσω από τα προβλήματά μου. Απλώς έκαναν τα πράγματα χειρότερα. Είχα τα πάντα, μια καλή δουλειά, χρήματα, μια αξιαγάπητη οικογένεια και παρόλα αυτά, μέσα μου ένιωθα κενός. Σαν να μην είχα τίποτα. Όλα αυτά τα χρόνια χρήσης συνέχιζα να λέω στον εαυτό μου ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά και ότι θα σταματούσα οριστικά. Ποτέ δεν το έκανα. Υπήρχαν ακόμα και στιγμές που σκεφτόμουν να παραιτηθώ από τη ζωή».–Τζον
«Ξεκίνησα με χόρτο, μετά με χάπια (Έκσταση) και LSD, φτιάχνοντας κοκτέιλ με όλων των ειδών τα ναρκωτικά και έπαιρνα ακόμα και υπερβολικές δόσεις για να κάνω το “φτιάξιμο” να κρατήσει περισσότερο. Έπαιρνα πολύ μεγάλες ποσότητες αυτών των χημικών καθημερινά για δύο χρόνια, μέχρι που ένα βράδυ είχα μια πολύ κακή εμπειρία και έπαθα τοξική ψύχωση. Έκλαιγα και προσευχόμουν να περάσει αυτό το συναίσθημα, άκουγα φωνές μέσα στο κεφάλι μου, είχα τρεμούλες και δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι για μήνες. Αποσύρθηκα από τα πάντα και νόμιζα ότι όλοι με παρακολουθούσαν. Δεν μπορούσα να περπατήσω σε δημόσιους χώρους. Θεέ μου! Δεν μπορούσα ούτε καν να οδηγήσω.
»Κατέληξα άστεγος, ζούσα και κοιμόμουν σε ένα χάρτινο κουτί, ζητιάνευα και προσπαθούσα να βρω τρόπους να πάρω το επόμενο γεύμα μου.
»Αναρωτήθηκα αν είχα φτάσει στον πάτο και πιστεύω ότι ναι, είχα φτάσει. Παρατηρώντας όλους αυτούς τους άστεγους ανθρώπους αποφάσισα ότι δεν πήγαινε άλλο. Ναι, ήθελα τα ναρκωτικά, αλλά συνειδητοποίησα ότι ήθελα περισσότερο τη ζωή».–Μπεν
