ΕΚΣΤΑΣΗ

«Σ’ ένα ρέιβ πάρτι είδα έναν τύπο ο οποίος είχε πάρει Έκσταση να επαναλαμβάνει για ώρες: “Είμαι πορτοκάλι, μη με ξεφλουδίσετε, είμαι πορτοκάλι, μη με ξεφλουδίσετε”. Ένας άλλος τύπος νόμιζε ότι ήταν μύγα και δεν σταματούσε να χτυπάει το κεφάλι του πάνω στο παράθυρο».–Λιζ

«Τα ρέιβ πάρτι είναι μια χαρά, φτάνει να μην παίρνεις Έκσταση. Αλλά μόλις το αρχίσεις νομίζεις ότι οι άνθρωποι που σε συμβουλεύουν να το σταματήσεις είναι βλάκες. Αρχίζεις να πιστεύεις ότι βρήκες κάτι υπέροχο και ότι οι άλλοι δεν θα πρέπει να προσπαθούν να σου πουν το αντίθετο. Όταν αρχίζει να σου αρέσει το Έκσταση είναι πια πολύ αργά. Έχεις ήδη βουλιάξει».–Πατ

«Ευτυχώς είμαι ζωντανή, αλλά έχω ακόμα μέσα μου σαν τραύμα εκείνες τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια. Πρέπει να αντιμετωπίζω αυτό που έχει προκαλέσει στη ζωή μου. Έχω βιώσει τα πάντα, οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς.

»Κατάθλιψη, νευρικότητα, άγχος, επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες και άσχημοι πονοκέφαλοι είναι μερικές από τις επιπτώσεις που είχα αφού πήρα Έκσταση. Ήμουν σχεδόν νεκρή. Χρειάστηκε ένα βράδυ, μερικά χάπια Έκσταση και αλκοόλ. Αυτό το ναρκωτικό είναι θανατηφόρο και είμαι πραγματικά ευγνώμων που είμαι ζωντανή. Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο δύσκολο είναι να τα βγάλω πέρα με τους συνεχείς εφιάλτες. Ξυπνώ μούσκεμα στον ιδρώτα ευχαριστώντας το Θεό που ήταν μόνο ένας ακόμη εφιάλτης. Προσεύχομαι με τον καιρό να σταματήσουν αυτοί οι εφιάλτες. Κανένα ναρκωτικό δεν αξίζει αυτό το τίμημα».–Λιζ

«Ακούω πολλούς να μιλάνε για το Έκσταση και να λένε ότι είναι ένα διασκεδαστικό και ακίνδυνο ναρκωτικό. Το μόνο που σκέφτομαι είναι: Αν ήξεραν…

»Μέσα σε πέντε μήνες, από κει που ζούσα κάπως υπεύθυνα και είχα ένα στόχο, έγινα κάποια που δεν την ενδιέφερε τίποτα. Και όσο πιο πολύ φτιαχνόμουν τόσο περισσότερο βούλιαζα σε ένα σκοτεινό και μοναχικό μέρος. Όταν κατάφερνα να κοιμηθώ, είχα εφιάλτες και ρίγη. Το δέρμα μου ήταν κίτρινο, το κεφάλι μου πονούσε διαρκώς και ήμουν στα πρόθυρα της παράνοιας, αλλά τα αγνοούσα όλα αυτά νομίζοντας ότι είναι φυσιολογικά. Μέχρι την νύχτα που νόμιζα ότι πέθαινα.

»Το Έκσταση πήρε τη δύναμή μου, τα κίνητρά μου, τα όνειρά μου, τους φίλους μου, το διαμέρισμά μου, τα χρήματά μου και πάνω απ’ όλα την πνευματική μου υγεία. Ανησυχώ για το μέλλον και την υγεία μου κάθε μέρα. Έχω πολλά βουνά μπροστά μου αλλά συνεχίζω να τ’ ανεβαίνω γιατί είμαι μία από τους πιο τυχερούς ανθρώπους».–Λιν

«Το Έκσταση με έφερε σε κατάσταση τρέλας. Μια μέρα δάγκωσα ένα ποτήρι, ακριβώς όπως θα δάγκωνα ένα μήλο. Έπρεπε να νιώσω το στόμα μου γεμάτο από κομμάτια γυαλιού για να καταλάβω τι μου συνέβαινε. Μια άλλη φορά, έσκιζα υφάσματα με τα δόντια μου επί μια ώρα».–Αν