ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

«Δύο φορές πήρα υπερβολική δόση συνταγογραφούμενου φαρμάκου (του Zyprexa) και είχα μια στενή φίλη που πέθανε από το ίδιο φάρμακο…Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από το να γνωρίζεις ότι η φίλη σου είναι νεκρή γιατί της έδωσες χάπια για τα οποία εσύ ήξερες σχετικά λίγα πράγματα».–Λίντα

«Συνειδητοποίησα ότι έπαιρνα όλο και περισσότερο Xanax σε καθημερινή βάση. Πήρα άδεια από τη δουλειά για να το σταματήσω. Χωρίς να γνωρίζω ότι είχα εθιστεί, το διέκοψα απότομα. Επί τέσσερα μερόνυχτα ήμουν κατάκοιτη στο κρεβάτι. Δεν κοιμόμουν και δεν έτρωγα. Έκανα εμετό. Είχα παραισθήσεις. Περίπου την τρίτη μέρα χωρίς το Xanax άρχισα να αποσυντονίζομαι και να χτυπάω πάνω σε πράγματα...Περίπου την τέταρτη μέρα άρχισα να ανησυχώ πραγματικά, όταν άρχισα να νιώθω συσπάσεις».–Πάτρικ

«Μια “φίλη” μου, μου έδωσε τα OxyContin. Άρχισα με χάπια των 40 mg και μετά από δύο μήνες περίπου πήρα τα χάπια των 60 mg. Είχα πια πραγματικά εθιστεί και άρχισα να τα μασάω για να φτιαχτώ γρηγορότερα. Έπρεπε να πάρω ένα το πρωί μόλις ξυπνούσα αλλιώς ήμουν άρρωστη. Έπρεπε να πάρω άλλο ένα πριν το μεσημέρι. Μετά, ακόμη δύο το απόγευμα και το βράδυ. Ήξερα ότι ήμουν εξαρτημένη γιατί έπρεπε να τα πάρω για να μπορώ να λειτουργήσω. Ένιωθα απαίσια χωρίς αυτά. Όχι μόνο σωματικά. Δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω τους ανθρώπους ή τη ζωή χωρίς αυτά. Μετά ανέβηκα στα 80 mg και ο κόσμος μου κατέρρευσε. Άρχισα να κλέβω από όποιον ήξερα και δεν ήξερα, προκειμένου να πάρω τη δόση μου… »–Σαρλίν

«Ο εγκέφαλός μου είναι σαν να μου ουρλιάζει να πάρω περισσότερα από αυτά τα χάπια. Τα συναισθήματα που νιώθω είναι πραγματικά αφόρητα....Χρειάζομαι περισσότερη βοήθεια για να ξεπεράσω το σύνδρομο στέρησης από το Effexor. Νιώθω τέτοια κατάθλιψη που άρχισα να κόβω τα χέρια μου και δεν είμαι καν σίγουρη γιατί το κάνω. Επίσης, κάθε λίγες ώρες έχω παραισθήσεις και βλέπω διάφορα πράγματα. Σήμερα είδα ότι έτρεχε αίμα από τον τοίχο». –Ρενέ

«Άρχισα να ουρώ αίμα. Ένιωθα άρρωστη…Το σώμα μου ήταν αδύναμο…Παράτησα τα πάντα γιατί η χρήση μου είχε γίνει έμμονη ιδέα... Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να φτιάχνομαι...Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω Coricidin για πλάκα και ότι δεν θα πείραζε. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα πάθαινα εξάρτηση…Δεν θα μπορέσω ποτέ να κερδίσω το χαμένο χρόνο. Εάν μπορούσα να το εξαφανίσω, να το κάνω να φύγει, θα το έκανα».–Τσάρλι

«Συνειδητοποίησα ότι το ενδιάφερον μου για το σπιντ και ο εθισμός μου ξεκίνησαν όταν μου έγραψαν Ριταλίνη...Στην αρχή έπαιρνα κάθε Σαββατοκύριακο και ύστερα κάθε μέρα. Έφτασα στο σημείο όπου σε τρεις περιπτώσεις είπα ψέματα ότι την έπαιρνα για πρώτη φορά για να πάρω περισσότερη... Η πρώτη μου μεγάλη κραιπάλη κράτησε 3 μέρες όπου βίωσα όλες τις επιδράσεις της στέρησης ύπνου.

»Άρχισα να έχω παραισθήσεις με πουλιά που πετούσαν πάνω απ’ το κεφάλι μου. Είχα την αίσθηση ότι υπήρχαν άνθρωποι στο ίδιο δωμάτιο με μένα ενώ ήμουν μόνος. Βρισκόμουν στην αρχή της παράνοιας. Έκανα χρήση όλου του Dexendrine ενός φίλου μου μέσα σε μια εβδομάδα. Ύστερα γύρισα στη Ριταλίνη και συνέχισα μ’ αυτήν...

»Δεν θυμάμαι και πολλά από την 3η Λυκείου. Το μεγαλύτερο μέρος της το πέρασα σε ένα ασαφές, παρανοϊκό και βαθύ ζαβλάκωμα. Αλλά θυμάμαι την κατάθλιψη που με κατέκλυζε και την ανικανότητά μου να καταλάβω ποιος ήταν ο λόγος που τα πήγαινα τόσο άσχημα στο σχολείο...Με το ζόρι τελείωσα και δεν έκανα κανένα απολύτως σχέδιο να συνεχίσω τις σπουδές μου στο κολέγιο.

»Την τελευταία στιγμή γράφτηκα στο τοπικό κολέγιο. Μπόρεσα να μείνω καθαρός περίπου δεκαεπτά μέρες πριν η ανάγκη μου για σπιντ τα κατακλύσει όλα. Μόλις άρχισα να κάνω ξανά χρήση σταμάτησα και τις σπουδές μου. Ήμουν πολύ μελαγχολικός για να ενδιαφερθώ. Παρακολούθησα μαθήματα για μια εβδομάδα και απέτυχα παταγωδώς».–Σαμ