Τα οπιούχα που αρχικά προέρχονταν από την παπαρούνα του οπίου, χρησιμοποιούνταν επί χιλιάδες χρόνια τόσο για σκοπούς ψυχαγωγίας όσο και για ιατρικούς σκοπούς. Η πιο ενεργή ουσία στο όπιο είναι η μορφίνη, που πήρε το όνομά της από τον Μορφέα, τον θεό των ονείρων των αρχαίων Ελλήνων. Η μορφίνη είναι ένα πολύ δυνατό παυσίπονο αλλά είναι επίσης πολύ εθιστικό.

Τον δέκατο έκτο αιώνα, το λάβδανο, που ήταν όπιο σε διάλυμα αλκοόλης, χρησιμοποιούνταν ως παυσίπονο.

Photo credit: AP Wideworld

Η Μορφίνη εξήχθη για πρώτη φορά από το όπιο σε καθαρή μορφή στις αρχές του δεκάτου εννάτου αιώνα. Χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα ως παυσίπονο κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου και πολλοί στρατιώτες εθίστηκαν σ’ αυτό.

Η κωδεΐνη, μια λιγότερο ισχυρή ναρκωτική ουσία που βρίσκεται στο όπιο αλλά μπορεί να παραχθεί και συνθετικά, εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1830 στη Γαλλία από τον Ζαν Πιερ Ρομπικέ, και αντικατέστησε το όπιο για ιατρικές χρήσεις. Χρησιμοποιείται κυρίως στα αντιβηχικά.

Η μορφίνη, η πιο δραστική ουσία του οπίου, είναι ένα πολύ ισχυρό παυσίπονο που παγίδευσε πολλούς στρατιώτες κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο πόλεμο.

Photo credit: AP Wideworld

Στις αρχές του δεκάτου εννάτου αιώνα, η ψυχαγωγική χρήση του οπίου αυξήθηκε και μέχρι το 1830 η εξάρτηση από το όπιο στη Βρετανία έφτασε στο αποκορύφωμά της. Το 1839, οι Βρετανοί έστειλαν πολεμικά πλοία στην Κίνα ως αντίδραση στην απόπειρα της Κίνας να περιορίσει τη διακίνηση οπίου κι έτσι άρχισε ο «Πρώτος Πόλεμος του Οπίου».

Το 1874, οι χημικοί που προσπαθούσαν να βρουν μια λιγότερο εθιστική μορφή της μορφίνης, έφτιαξαν την ηρωίνη. Αλλά η ηρωίνη ήταν δυο φορές πιο δυνατή απ’ τη μορφίνη και ο εθισμός στην ηρωίνη σύντομα έγινε σοβαρό πρόβλημα.

Ένα μπουκάλι με ταμπλέτες κωδεΐνης. Όλα τα οπιούχα ανακουφίζουν προσωρινά από τον πόνο αλλά είναι εξαιρετικά εθιστικά.

Το 1905, το Κογκρέσο των ΗΠΑ απαγόρευσε το όπιο και την επόμενη χρονιά ψήφισε το Νόμο περί Καθαρότητας Τροφίμων και Φαρμάκων βάσει του οποίου απαιτείται να υπάρχει ταμπέλα με τα συστατικά πάνω σε όλα τα φάρμακα.

Η μεθαδόνη συντέθηκε για πρώτη φορά το 1937 από τους Γερμανούς επιστήμονες Μαξ Μπόκμιλ και Γκούσταβ Έρχαρτ, της εταιρείας Φάρμπεν. Έκαναν έρευνες για να βρουν ένα παυσίπονο που θα χρησιμοποιούνταν πιο εύκολα κατά τη διάρκεια των χειρουργείων και θα ήταν λιγότερο εθιστικό από τη μορφίνη και την ηρωίνη.

Εντούτοις, πολλοί πιστεύουν ότι η μεθαδόνη είναι ακόμα πιο εθιστική από την ηρωίνη.

Στο μεταξύ, το παράνομο εμπόριο οπίου απέκτησε εκρηκτικές διαστάσεις. Μέχρι το 1995 στη Νοτιοανατολική Ασία παράγονταν 2.500 τόνοι οπίου ετησίως.

Νέα παυσίπονα εμφανίστηκαν στην αγορά με την έγκριση της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ:Το Βικοντίν το 1984, Οξικοντίν το 1995 και Περκοσέτ το 1999.

Όλα αυτά είναι συνθετικά (φτιαγμένα από τον άνθρωπο) οπιοειδή τα οποία μιμούνται τα παυσίπονα που παράγει το ίδιο μας το σώμα.