ΝΤΑΜΠΙΝΓΚ

Το THC ως εκχύλισμα ελαίου μπορεί να εξατμιστεί σχηματίζοντας μια κολλώδη ουσία ή κερί, το οποίο καπνίζεται ή εισπνέεται κατά την εξάτμισή του, μια χρήση που είναι πιο δημοφιλής. Μπορεί να γίνει περαιτέρω επεξεργασία αυτής της κολλώδους ουσίας ώστε να μετατραπεί σε μια σκληρή ουσία που μοιάζει με γυαλί, η οποία συχνά ονομάζεται «shatter».

Αυτή η συμπυκνωμένη μορφή της μαριχουάνας θερμαίνεται γρήγορα πάνω σε μια καυτή επιφάνεια, εξατμίζεται και στη συνέχεια την εισπνέει κανείς μέσα από μια ειδική συσκευή, η οποία μερικές φορές ονομάζεται «dab rig» ή «oil rig». Αυτή η διαδικασία ονομάζεται ντάμπινγκ.

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΤΑΜΠΙΝΓΚ

Όταν ένα άτομο εισπνέει μια συμπυκνωμένη τζούρα κάνοντας ντάμπινγκ, οι σωματικές και διανοητικές επιπτώσεις από το κάπνισμα της μαριχουάνας γίνονται ακόμα πιο έντονες.

Η περιεκτικότητα του νταμπ σε THC κυμαίνεται από 60% έως και 90%.7

Οι συμπυκνωμένες μορφές της μαριχουάνας έχουν έρθει πρόσφατα στο προσκήνιο και οι βλαβερές τους συνέπειες δεν έχουν ακόμα μελετηθεί. Παρ’ όλα αυτά, οι γιατροί και οι ειδικοί σχετικά με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών παρατηρούν ότι οι επιβλαβείς διανοητικές συνέπειες που δημιουργούνται από τη συνηθισμένη μορφή της μαριχουάνας είναι ακόμα εντονότερες στα άτομα που λαμβάνουν συμπυκνωμένες μορφές μαριχουάνας.

Οι χρήστες έχουν αναφέρει ότι αυτή η μορφή μαριχουάνας μπορεί να δημιουργήσει ψυχωτικές κρίσεις, παραισθήσεις (το να βλέπεις και να ακούς πράγματα που δεν υπάρχουν) και αισθήσεις, όπως το να νιώθεις ότι περπατάνε έντομα κάτω από το δέρμα σου.8

Επειδή αυτές οι συμπυκνωμένες μορφές είναι πολύ ισχυρές, πολλές φορές έχει χρειαστεί να κληθεί ασθενοφόρο λόγω υπερβολικής δόσης κάνναβης.

Το κάπνισμα καπνού και μαριχουάνας αναμεμειγμένα στο μπολ μιας πίπας λέγεται μούκινγκ.

Οι χημικές ουσίες του καπνού και της μαριχουάνας επιδρούν στο νευρικό σύστημα και επηρεάζουν τόσο τη διάνοια όσο και το σώμα. Κάποιες από αυτές τις επιδράσεις είναι μη αναστρέψιμες.9 Έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου το κάπνισμα προκάλεσε πνευμονική νόσο προχωρημένου σταδίου, πράγμα που αναγκάζει το άτομο να χρειάζεται συσκευή οξυγόνου 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Όταν συμβεί αυτό, το άτομο δεν είναι πλέον σε θέση να εκτελέσει συνηθισμένες ενέργειες. Απλά πράγματα, όπως το να περπατήσει από το υπνοδωμάτιο ως το μπάνιο, είναι σχεδόν αδύνατον να γίνουν λόγω της έντονης δύσπνοιας.9

«Κατέληξα στο ψυχιατρείο, γιατί μέσα σε 10 μέρες είχα φτάσει να έχω κοιμηθεί συνολικά μόνο 10 με 15 ώρες».