Μια άλλη κατηγορία συνταγογραφούμενων φαρμάκων που γίνεται κατάχρησή τους είναι τα αντικαταθλιπτικά. Η λίστα περιλαμβάνει το Πρόζακ, Παξίλ, Σελέξα, Ζολόφτ, Εφεξόρ και Ρεμερόν. Αυτά πωλούνται σε κάψουλες διαφόρων χρωμάτων και ταμπλέτες.
«Ο εγκέφαλός μου ουρλιάζει ότι θέλει κι άλλα τέτοια χάπια και αυτό που αισθάνομαι χωρίς αυτά είναι εξαιρετικά ανυπόφορο…Χρειάζομαι περισσότερη βοήθεια για να ξεπεράσω το σύνδρομο στέρησης από το Effexor. Νιώθω τέτοια κατάθλιψη που άρχισα να κόβω τα χέρια μου και δεν είμαι καν σίγουρη γιατί το κάνω. Επίσης κάθε λίγες ώρες έχω παραισθήσεις και βλέπω διάφορα πράγματα. Σήμερα είδα ότι έτρεχε αίμα από τον τοίχο». – Ρίτα
Μελέτες έχουν καταδείξει ότι οι συνέπειες της χρήσης αυτών των φαρμάκων μπορεί να συμπεριλαμβάνουν:
Σύμφωνα με μια έρευνα, το 14% των νέων ατόμων που έπαιρναν αντικαταθλιπτικά, έγιναν επιθετικά ή ακόμη και βίαια. Ένα αγόρι 12 ετών έβλεπε βίαιους εφιάλτες στους οποίους σκότωνε τους συμμαθητές του και μετά αυτοκτονούσε. Το όνειρο συνέχιζε να φαίνεται «πολύ αληθινό» ακόμη και όταν ξυπνούσε, και για μέρες έβλεπε όνειρα ότι σκότωνε και τα οποία φαίνονταν όλο και περισσότερο αληθινά. Το αγόρι ανέπτυξε έντονες τάσεις αυτοκτονίας οι οποίες σταμάτησαν μόλις διέκοψε το φάρμακο.
Αυτή η έρευνα έφερε στο φως αρκετά άλλα παραδείγματα ακραίας και παράλογης συμπεριφοράς από άτομα τα οποία έπαιρναν αυτά τα φάρμακα. Ένας άντρας εμβόλισε με το αυτοκίνητό του έναν αξιωματικό της αστυνομίας για να αρπάξει το όπλο του και να αυτοκτονήσει. Ένας άλλος αυτοκτόνησε με πνιγμό, πνίγοντας και τα δύο μικρά παιδιά του σε μια μπανιέρα, ενώ ένα αγόρι έριξε στο φίλο του απανωτά χτυπήματα με κλομπ χωρίς προφανή λόγο. Κανένας από τους παραπάνω δεν είχε ιστορικό άσκησης βίας.
Το στερητικό σύνδρομο από τα αντικαταθλιπτικά περιλαμβάνει τα εξής: αυτοκτονικές τάσεις, επιθετικότητα, νευρικότητα, κατάθλιψη, κρίσεις κλάματος, αϋπνίες, ζαλάδες, εμετούς, πονοκεφάλους, ρίγη και αίσθηση ηλεκτρικών «εκκενώσεων»στον εγκέφαλο.
