Η μαριχουάνα, συνήθως, στρίβεται σε μορφή τσιγάρου που ονομάζεται τσιγαριλίκι ή μπάφος. Μπορεί να την πιει κανείς ως τσάι ή αναμεμιγμένη με φαγητό ή να την καπνίσει με μια πίπα νερού που λέγεται ναργιλές.

Η κάνναβη1 σε ποσοστό 16%, περιλαμβάνεται στις τρεις από τις πέντε κυριότερες ουσίες εξαιτίας των οποίων οι άνθρωποι μπαίνουν σε προγράμματα απεξάρτησης στις ΗΠA. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών για την Οικογένεια, στο θέμα της χρήσης ναρκωτικών, τα παιδιά που κάνουν συχνά χρήση μαριχουάνας έχουν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν βίαιη συμπεριφορά ή να προβούν σε πράξεις καταστροφής. Επίσης, έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να διαπράξουν κλοπή απ’ ότι τα παιδιά που δεν κάνουν χρήση του ναρκωτικού.

Σήμερα, η μαριχουάνα έχει ισχυρότερη δράση απ’ ότι παλιότερα. Οι τεχνικές ανάπτυξης και η επιλεκτική χρήση των σπόρων έχουν παράγει ένα πιο δυνατό ναρκωτικό. Ως αποτέλεσμα, σημειώνεται απότομη αύξηση στον αριθμό των νεαρών χρηστών μαριχουάνας που διακομίζονται στις Πρώτες Βοήθειες.

Επειδή αναπτύσσεται μια ανοχή, η μαριχουάνα μπορεί να οδηγήσει τους χρήστες στην κατανάλωση ισχυρότερων ναρκωτικών προκειμένου να επιτύχουν την ίδια μαστούρα. Όταν τα συμπτώματα αρχίζουν να φεύγουν, το άτομο μπορεί να στραφεί σε πιο ισχυρά ναρκωτικά για να απαλλαγεί από τις ανεπιθύμητες καταστάσεις που το έσπρωξαν την πρώτη φορά να πάρει μαριχουάνα. Η μαριχουάνα η ίδια δεν οδηγεί το άτομο στα άλλα ναρκωτικά· οι άνθρωποι παίρνουν ναρκωτικά για να απαλλαγούν από ανεπιθύμητες καταστάσεις ή συναισθήματα. Το ναρκωτικό (η μαριχουάνα) καλύπτει το πρόβλημα για κάποιο χρονικό διάστημα (όταν ο χρήστης είναι μαστουρωμένος). Όταν το «φτιάξιμο» υποχωρήσει, τότε το πρόβλημα, η ανεπιθύμητη κατάσταση ή η περίσταση επιστρέφει με μεγαλύτερη ένταση από πριν. Τότε, ο χρήστης μπορεί να στραφεί σε ισχυρότερα ναρκωτικά αφού η μαριχουάνα δεν «δουλεύει» πια.

ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ:

ΜΑΚΡΟΠΡOΘΕΣΜΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ:

Η μακροχρόνια χρήση προκαλεί συμπτώματα ψύχωσης. Βλάπτει τους πνεύμονες και την καρδιά, επιδεινώνει τα συμπτώματα βρογχίτιδας και προκαλεί βήχα και δύσπνοια. Μειώνει την ικανότητα του σώματος να καταπολεμά τις πνευμονικές λοιμώξεις και τις ασθένειες.