3.1 Διαβάστε το βιβλιαράκι

Διαβάστε: Γιατί οι άνθρωποι παίρνουν ναρκωτικά;

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ;

Οι άνθρωποι παίρνουν ναρκωτικά γιατί θέλουν να αλλάξουν κάτι σχετικά με τη ζωή τους.

Να μερικοί από τους λόγους, όπως μας ανέφεραν οι νέοι, για τους οποίους πήραν ναρκωτικά:

  • Για να μοιάσουν με τους υπόλοιπους
  • Για να ξεφύγουν ή να χαλαρώσουν
  • Επειδή βαριόντουσαν
  • Επειδή τους έκανε να μοιάζουν πιο ώριμοι
  • Για να κάνουν την επανάστασή τους
  • Για να πειραματιστούν

Νομίζουν ότι τα ναρκωτικά είναι η λύση. Αλλά τελικά, τα ναρκωτικά γίνονται το πρόβλημα.

Όσο δύσκολο κι αν είναι να αντιμετωπίσει κανείς τα προβλήματά του, οι επιπτώσεις της χρήσης ναρκωτικών είναι πάντοτε χειρότερες από το πρόβλημα που προσπάθησε να λύσει με τη χρήση. Η πραγματική απάντηση είναι να μάθει κάποιος την αλήθεια και όχι να πάρει ναρκωτικά.

ΠΩΣ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ;

Τα ναρκωτικά είναι, στην ουσία, δηλητήρια. Η ποσότητα που λαμβάνεται καθορίζει και το αποτέλεσμα που θα έχουν.

Μια μικρή ποσότητα δρα ως διεγερτικό (αυξάνει τη δραστηριότητα). Μια μεγαλύτερη ποσότητα δρα ως ηρεμιστικό (μειώνει τη δραστηριότητα). Μια ακόμα μεγαλύτερη ποσότητα ενεργεί ως δηλητήριο και μπορεί να σκοτώσει.

Αυτό ισχύει για όλα τα ναρκωτικά. Αυτό που διαφέρει είναι μόνο η ποσότητα που χρειάζεται για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα.

Αλλά πολλά ναρκωτικά είναι επικίνδυνα για έναν ακόμα λόγο: επηρεάζουν άμεσα το νου. Αλλοιώνουν την αντίληψη του χρήστη για το τι συμβαίνει γύρω του. Ως αποτέλεσμα, το άτομο ενεργεί παράξενα, παράλογα, λανθασμένα, ακόμα και καταστροφικά.

Τα ναρκωτικά μπλοκάρουν τις αισθήσεις, τόσο τις ανεπιθύμητες όσο και τις επιθυμητές. Έτσι, ενώ προσφέρουν βραχυπρόθεσμη βοήθεια στην ανακούφιση του πόνου, ταυτόχρονα εξαλείφουν τις ικανότητες, την εγρήγορση και θολώνουν τη σκέψη.

Τα φάρμακα είναι ουσίες που σκοπό έχουν να επιταχύνουν ή να επιβραδύνουν ή να αλλάξουν κάτι στον τρόπο λειτουργίας του σώματος, να το κάνουν να λειτουργεί καλύτερα. Μερικές φορές είναι απαραίτητα. Αλλά δεν παύουν να είναι ναρκωτικά: δρουν ως διεγερτικά ή ηρεμιστικά και σε μεγάλη ποσότητα μπορούν να σε σκοτώσουν. Αν, λοιπόν, δεν χρησιμοποιείς τα φάρμακα όπως πρέπει, μπορεί να γίνουν τόσο επικίνδυνα όσο και τα παράνομα ναρκωτικά.

ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ

Photo credit: Alamy

Κανονικά, όταν ένα άτομο θυμάται κάτι, η διάνοια είναι πολύ γρήγορη και του φέρνει πολύ γρήγορα την πληροφορία. Τα ναρκωτικά, όµως, θολώνουν τη µνήµη, δηµιουργώντας κενά σηµεία. Όταν ένα άτοµο προσπαθεί να πάρει πληροφορίες µέσα από ένα σύννεφο, δεν µπορεί. Τα ναρκωτικά κάνουν ένα άτοµο να νιώθει αργό και χαζό και του προκαλούν αποτυχίες στη ζωή. Όσες περισσότερες αποτυχίες έχει τόσο πιο δύσκολη γίνεται η ζωή και τόσο περισσότερο θέλει ναρκωτικά για να τον βοηθήσουν να επιλύσει το πρόβλημα.

ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ

Ένα ψέµα που λέγεται σχετικά µε τα ναρκωτικά είναι ότι θα βοηθήσουν ένα άτοµο να γίνει πιο δηµιουργικό. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.

Κάποιος που είναι θλιμμένος μπορεί να κάνει χρήση ναρκωτικών για να νιώσει χαρούμενος, αλλά αυτό δεν έχει αποτέλεσμα. Τα ναρκωτικά μπορεί να τον ανεβάσουν σε μια κατάσταση ψεύτικης ευθυμίας, αλλά όταν η επήρεια του ναρκωτικού περάσει καταποντίζεται συναισθηματικά ακόμα χαμηλότερα από πριν. Και κάθε φορά βυθίζεται όλο και περισσότερο συναισθηματικά. Τελικά, τα ναρκωτικά θα καταστρέψουν εντελώς κάθε ίχνος δημιουργικότητας του ατόμου.

«Όλο το διάστημα που έπαιρνα ναρκωτικά πίστευα ότι είχα τον έλεγχο της ζωής μου και ότι ήταν υπέροχη. Αλλά είχα καταστρέψει οτιδήποτε είχα χτίσει και για το οποίο είχα αγωνιστεί στη ζωή μου. Έκοψα τους δεσμούς με όλους τους φίλους που δεν έπαιρναν ναρκωτικά και την οικογένειά μου, έτσι δεν είχα κανένα φίλο πέρα από αυτούς με τους οποίους έκανα χρήση. Η κάθε μέρα περιστρεφόταν γύρω από ένα πράγμα: το σχέδιό μου για να βρω τα χρήματα που χρειαζόμουν για τα ναρκωτικά. Μπορούσα να κάνω τα πάντα για να αποκτήσω την αμφεταμίνη μου – ήταν το μόνο πράγμα στη ζωή μου». – Πατ

«Ένιωθα ότι ήμουν πιο εύθυμη όταν ήμουν μεθυσμένη. Λίγο μετά [που άρχισα το ποτά] μπήκα στη μαριχουάνα... Αργότερα, ήμουν στο σπίτι ενός φίλου καπνίζοντας μαριχουάνα, όταν κάποιος έβγαλε ένα σακουλάκι με κοκαΐνη. Οι ρουφηξιές κοκαΐνης γρήγορα έγιναν μια καθημερινή συνήθεια. Έκλεβα χρήματα από την επιχείρηση των γονιών μου και από τους παππούδες μου σε καθημερινή βάση για να μπορώ να έχω το αλκοόλ μου, την κοκαΐνη, τη μαριχουάνα και το LSD μου. Τότε ξεκίνησα το Οξικοντίν και άρχισα να το χρησιμοποιώ σε τακτική βάση. Μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποίησα, έχοντας φτάσει σε σημείο να σνιφάρω Οξικοντίν σε καθημερινή βάση, ότι ήμουν εθισμένη. Χρειαζόμουν κάτι ισχυρότερο – και μπήκα στην ηρωίνη. Δεν ήθελα να σταματήσει με τίποτα το "φτιάξιμο". Ο εθισμός με είχε κερδίσει. Και κάθε φορά που προσπαθούσα να σταματήσω, η σωματική επιθυμία με έσπρωχνε σε μεγαλύτερες δόσεις». – Ίντιθ