Τα ναρκωτικά αποτελούν μέρος της κουλτούρας μας από τα μέσα του περασμένου αιώνα. Διαδόθηκαν ευρέως τη δεκαετία του 1960 και μέσω της μουσικής και των μέσων μαζικής ενημέρωσης εισέβαλαν σε κάθε τομέα της ζωής.

Εκτιμάται ότι 208 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τα αποτελέσματα από την Εθνική Έρευνα που διεξήχθηκε το 2007 για τη χρήση ναρκωτικών ουσιών και την υγεία, έδειξε ότι 19,9 εκατομμύρια Αμερικανών (ή το 8% του πληθυσμού από 12 ετών και πάνω) έκανε χρήση παράνομων ναρκωτικών τον μήνα που προηγήθηκε της έρευνας.

Είναι πολύ πιθανό να γνωρίζεις κάποιον που έχει άμεση ή έμμεση σχέση με τα ναρκωτικά.

Το ευρύτερα διαδεδομένο ναρκωτικό στις ΗΠΑ είναι το αλκοόλ. Τα αυτοκινητικά ατυχήματα που έχουν σχέση με τη χρήση ή κατάχρηση αλκοόλ αποτελούν τη δεύτερη κατά σειρά αιτία θανάτου των εφήβων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το ευρύτερα διαδεδομένο ναρκωτικό είναι η μαριχουάνα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια αναφορά των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά του 2008, το 3,9% του παγκόσμιου πληθυσμού μεταξύ των 15 και 64 ετών κάνουν χρήση μαριχουάνας.

Οι νέοι σήμερα εκτίθενται στα ναρκωτικά νωρίτερα από ποτέ. Βάσει έρευνας του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ για το 2007, το 45% των μαθητών λυκείου σε όλη τη χώρα έχουν πιει αλκοόλ και το 19,7% έχει καπνίσει μαριχουάνα κατά τη διάρκεια ενός μήνα.

Στην Ευρώπη, πρόσφατες μελέτες σε 15χρονα παιδιά έδειξαν ότι η χρήση μαριχουάνας κυμαίνεται από το 10% έως το 40%. Το υψηλότερο ποσοστό έχει αναφερθεί για τους εφήβους της Τσεχίας (44%), ακολουθεί η Ιρλανδία (39%), το Ηνωμένο Βασίλειο (38%) και η Γαλλία (38%) Στην Ισπανία και στη Μεγάλη Βρετανία η χρήση κοκαΐνης στα παιδιά µεταξύ 15 και 16 ετών είναι 4-6%. Η χρήση κοκαΐνης από τους νέους αυξήθηκε σε Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία και Γαλλία.

«Ο σκοπός μου στη ζωή δεν ήταν να ζω . . . ήταν να φτιάχνομαι. Μέσα σε αυτά τα χρόνια στράφηκα στην κοκαΐνη, τη μαριχουάνα και το αλκοόλ, έχοντας τη λανθασμένη εντύπωση ότι θα μου επέτρεπαν να δραπετεύσω από τα προβλήματά μου. Απλά έκανε τα πράγματα χειρότερα. Συνέχιζα να λέω στον εαυτό μου ότι θα σταματήσω οριστικά μετά από μια ακόμα τελευταία χρήση. Ποτέ δε συνέβη.» — Τζον

«Ξεκίνησα με το χόρτο, μετά με χάπια (Έκσταση) και LSD, φτιάχνοντας κοκτέιλ με όλων των ειδών τα ναρκωτικά, και έπαιρνα ακόμα και υπερβολικές δόσεις για να κάνω τα συμπτώματα να κρατήσουν περισσότερο. Είχα ένα κακό ταξίδι μια νύχτα. . . Έκλαιγα και προσευχόμουν να περάσει αυτό το συναίσθημα, άκουγα φωνές μέσα στο κεφάλι μου, είχα τρεμούλες και δεν μπορούσα να βγω από το σπίτι για έξι μήνες. Νόμιζα οτι όλοι με παρακολουθούσαν. Δεν μπορούσα να περπατήσω σε δημόσιους χώρους. Ποπό! Δεν μπορούσα ούτε καν να οδηγήσω.

»Κατέληξα άστεγος,στους δρόμους, ζούσα και κοιμόμουν σε ένα χάρτινο κουτί, ζητιάνευα και προσπαθούσα να βρω τρόπους να πάρω το επόμενο γεύμα μου». — Μπεν